RINGDIJK
Wij twijfelen er niet aan of de meesten van onze lezers, ook die van elders, wel zullen zien dat dit een plaatje is van de Ringdijk. De naam Dorpsstraat werd wel gebruikt, ja, maar alleen op ansichtkaarten, anders niet. Het was in de vooroorlogse tijd toen heel Ridderkerk centrum van Kietvitsweg af tot in de Molendijk, Havenkant, Singel en Lagendijk tot aan de begraafplaats toe, de letter C. als adres had, gevolgd door een getal, dat alleen door ingewijden zonder veel zoeken was te vinden.
Ook een stuk Lagendijk en Molendijk (evenals trouwens de dijk in Bolnes) werd vaak met de naam Dorpsstraat betiteld, maar heeft nooit zo geheten. Waar we op deze foto echter speciaal de aandacht voor vragen, zijn de quasi-loopgraven aan weerszijde van de weg. Deze lage gedeelten achter de afrastering waren overgebleven, van de laatste dijksverhoging, die van 1917.
Evenals bij vorige (en trouwens ook bij latere verhogingen) bleven er voor de woningen kleine perceeltjes eigen grond die niet werden opgehoogd. En wel in de eerste plaats omdat een van dit smalle stukje grond van buiten gezien mooi leek, maar binnen de huizen toch voor problemen zorgde. Als de eigenaar de vloer op een passend niveau bracht, wat de kamerhoogte verminderde, had hij vrij grote kosten. Bracht hij de vloer niet omhoog, maar wel het straatje, dan moesten toch deuren en vensters verzet worden en bovendien binnenshuis een ongemakkelijk trapje aangebracht worden. Sommige huisjes waren die kosten niet meer waard en daarom kunt u nog op veel plaatsen de sporen vinden van de dijkverhogingen.
Maar u moet wel geloven dat dit stukje straat, dat de indruk wekt van een afgesloten fietspad, op dat moment toch de voornaamste winkelbuurt was van Ridderkerk dorp. En al zitten er ook nu nog tal van nijvere middenstanders, zo 'n overheersende positie als toen heeft dit stukje straat nu niet meer. Dit toont duidelijk de overweldigende ontwikkeling die Ridderkerk nadien heeft meegemaakt. En dan hebben we hier nog het verschijnsel van de Ridderkerse "meidenmarkt" gehad, dat de ouderen onder ons zich nog wel kunnen herinneren uit de jaren vóór de tweede wereldoorlog. Maar na de oorlog in verhevigde mate teruggekomen.
In de weekeinden en speciaal op de zaterdagavond golfde er een enorme mensenmassa, meest jongelui, in dichte drommen tussen de Damsteeg en de Burg. Kruijffstraat heen en weer, daarbij nagenoeg alle rijverkeer onmogelijk makend. De autobussen die de Ringdijk volgden omdat de Koninginneweg er nog niet was, moesten zich langzamer dan stapvoets door de menigte schuiven, wat vaak problemen opleverde. De jongelui kwamen van heinde en verre, van Hoekse Waard, Alblasserwaard, Zwijdrechtse Waard en waren alleen al door hun aantal bijzonder hinderlijk. Het ongerief kon ten slotte slechts door allerlei politiemaatregelen binnen de perken gehouden worden, zoals eenrichtingverkeer op de Kerkweg, verbod tot zitten of staan in portieken of etalages, enz. Ja, Ridderkerk heeft ook na de oorlog al heel wat meegemaakt.
Dit artikel uit het archief van de Stichting Oud Ridderkerk werd in 1982 geschreven door J. van der Es. |
